warning

این انجمن دارای مطالبی در مورد دخانیات و ادوات وابسته به آن می باشد
طبق قوانین کشور جمهوری اسلامی ایران بازدید کنندگان باید بالای 18 سال باشند

warning

اولین بررسی قهوه ایران

فروش دانه قهوه و قهوه جوش

مشاهده سایت

ژورنال سیگار برگ

معرفی انواع سیگار برگ ایرانی و خارجی

مشاهده سایت

وب سایت آموزشی پاسارگاد تاباک

تخصصی ترین مقالات آموزشی

مشاهده سایت

فروش پیپ

معرفی انواع توتون ایرانی و خارجی

مشاهده سایت

امتیاز موضوع:
  • 1 رأی - میانگین امتیازات: 5
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
تنهایی ما شدید تر است
#1
آدم ها که تنها می شوند غم و غصه هایشان نو می شود ، ما پیپ کش ها هم استثنا نیستیم ، کنج خلوتی کز می کنیم و پیپ پر شده را لای دندان هایمان می گیریم ، مرور خاطراتمان که شروع می شود و حال و روزگارامان را تلخ تر می کند کبریت می کشیم و آتش می اندازیم به جان توتون های جا خوش کرده در آتشگاه پیپ مان ، خاطراتمان را صفحه به صفحه و روز به روز در ذهنمان ورق می زنیم و مرور می کنیم و تلخی این لحظه ها را پک به پک می سوزانیم و دود می کنیم .
آدم هایی که پیپ نمی کشند وقتی تنهایی و خلوتشان تمام شد ، بلند می شوند و می روند پی زندگی روزانه و این خلوت تلخ را تا حضور دوباره اش فراموش می کنند ، ولی ما تا ساعت ها بوی توتون سوخته و دود شده را از محیط اطرافمان و لباسمان و پوست صورتمان حس می کنیم تا بیشتر یادمان بماند که تنهایی باز هم به زندگی ما سر خواهد زد

سلام جهان!:

- منتخب


فایل‌(های) پیوست شده بندانگشتی (ها)
   
Philosopher
پاسخ
#2
(2018/04/11، 03:02 PM)salarsamadian نوشته است: آدم ها که تنها می شوند غم و غصه هایشان نو می شود ، ما پیپ کش ها هم استثنا نیستیم ، کنج خلوتی کز می کنیم و پیپ پر شده را لای دندان هایمان می گیریم ، مرور خاطراتمان که شروع می شود و حال و روزگارامان را تلخ تر می کند کبریت می کشیم و آتش می اندازیم به جان توتون های جا خوش کرده در آتشگاه پیپ مان ، خاطراتمان را صفحه به صفحه  و روز به روز در ذهنمان ورق می زنیم و مرور می کنیم و تلخی این لحظه ها را پک به پک می سوزانیم و دود می کنیم .
آدم هایی که پیپ نمی کشند وقتی تنهایی و خلوتشان تمام شد ، بلند می شوند و می روند  پی زندگی روزانه  و این خلوت تلخ  را تا حضور دوباره اش فراموش می کنند ، ولی ما تا ساعت ها بوی توتون سوخته و دود شده را از محیط اطرافمان و لباسمان و پوست صورتمان حس می کنیم تا بیشتر یادمان بماند که تنهایی باز هم به زندگی ما سر خواهد زد

سلام خدمت  دوست عزیزم اقای صمدیان عزیز
جناب صمدیان این متن  برای خودتون هست؟ خیلی برای من تاثیر گذار بود این نوشته 

سلام جهان!:

- منتخب
پادکست  رادیو اسموک | Radio smoke




https://radiosmoke.com


http://Instagram.com/radio.smoke


پاسخ
#3
(2019/12/11، 02:58 PM)HERCUL نوشته است:
(2018/04/11، 03:02 PM)salarsamadian نوشته است: آدم ها که تنها می شوند غم و غصه هایشان نو می شود ، ما پیپ کش ها هم استثنا نیستیم ، کنج خلوتی کز می کنیم و پیپ پر شده را لای دندان هایمان می گیریم ، مرور خاطراتمان که شروع می شود و حال و روزگارامان را تلخ تر می کند کبریت می کشیم و آتش می اندازیم به جان توتون های جا خوش کرده در آتشگاه پیپ مان ، خاطراتمان را صفحه به صفحه  و روز به روز در ذهنمان ورق می زنیم و مرور می کنیم و تلخی این لحظه ها را پک به پک می سوزانیم و دود می کنیم .
آدم هایی که پیپ نمی کشند وقتی تنهایی و خلوتشان تمام شد ، بلند می شوند و می روند  پی زندگی روزانه  و این خلوت تلخ  را تا حضور دوباره اش فراموش می کنند ، ولی ما تا ساعت ها بوی توتون سوخته و دود شده را از محیط اطرافمان و لباسمان و پوست صورتمان حس می کنیم تا بیشتر یادمان بماند که تنهایی باز هم به زندگی ما سر خواهد زد

سلام خدمت  دوست عزیزم اقای صمدیان عزیز
جناب صمدیان این متن  برای خودتون هست؟ خیلی برای من تاثیر گذار بود این نوشته 
سلام هرکول جان
بله متن مال خودم هست ، خوشحالم که به ذائقه شما خوش اومده

سلام جهان!:

- منتخب
Philosopher
پاسخ


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان

© 2010– 2024
® PasargadTabac
All Rights Reserved
كليه حقوق مادی و معنوی اين تارنما متعلق به پاسارگاد تاباک می باشد
کلیه مطالب این تارنما طبق قانون کپی رایت به ثبت می رسند، لذا استفاده از این مطالب بدون ذکر منبع ممنوع است
طراحی و پشتیبانی :  پشتیبان وب