زمان عصر به وقت دلتنگی
درمانم فقط
فنجانی قهوه است
با کمی شکر از لبانت
وگرمای آغوشت
که به جوش می اورد
خون در رگهای
احساسم را....

عصر که میشود
دلتنگی بیرحمانه گریبان احساسم را میگیرد
رودی بی محابا از چشمهایم طغیان میکند
گل از گل واژه ها ی تشنه می شکفد
شورزار دفترم
پر از جوانه ی عشق میشود
ای کاش روزی از لابلای
اشعارم بیرون بیایی
دستم را بگیری و...
مرا به دوفنجان قهوه ی
شیرین چشمانت مهمان کنی

عصر که میشود...
سرای دل را ابو جارو میکنم،
غبار از تن خاطرات میتکانم،
کنار حوض فیروزه ی احساس
زیر شاخسار پریشان بید مجنون
برایت نیمکتی نقاشی میکنم
کنارت مینشیم،
دستت را محکم میفشارم
عطر گریبانت عجین شده با عطر
میخک باغچه و سیگار کنج لبت
سرشار از بیخود شدنم میکند
عجب سمفونی تلخی،
باز هم سکوت بغض را ...
هق هق گریه ها بر هم زد!


#بداهه_سایه_حیدری

لحظه هاتون به دور از دلتنگی??



رادیو اِسموک | ??

- We speak the language of smoke!
- ما با زبان دود سخن می گوییم!

@radio_smoke
?
@pasargadtabaciran

ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید?❤️
doodpodcast.ir

‌
من از این همه نبودنِ تو،
از خیابان هایی که قدم هایمان را باهم نمیبینند،
از بن بست عاشقانه هایمان،
از قهوه های ترک کل کافه های دنیا،
از دوستت دارم شنیدن،
از مراقب خودت باش گفتن،
از دستی که اشک هایم را پاک میکند،
از آغوشی که برای آرام کردن کسی جز تو باز میکنم،
از همه کسانی که اسمشان شبیه توست،
از همه کسانی که تیله های قهوه ای تیره دارند،

از همه کسانی که عادت دارند موقع حرف زدن زل بزنند توی چشم طرفشان،
از هوایِ آلوده ی این شهر لعنتی،
از این آسمانی که بالای سرم است،
از این زمینی که رویش زندگی میکنم،
از این سقفی که اسمش خانه است،
من از این دنیا بدونِ تو،
از این همه بی تو بودن
بدجور میترسم!!!

جمعه دلم میخواهد
کمی متفاوت تر از هر روز
عاشقت شوم
دلم میخواهد
تورا ببرم به جایی
دور تر از تلاطم قلبم
دستت رابگیرم و برویم
به حومه ی احساس
به دور دست ترین نقطه ی عاشقی
زیر سپیدار شعر
کنار رود اواز
اصلا بزنیم  به دل کوه بلند دلتنگی
بالاترین قله را
که فتح کردیم ساز دوست داشتنت را کوک میکنم
من مینوازم و تو با لبخند پراز ارامشت
پیپ میکشی

بارها دلم خواسته است بروم به قهوه خانه روستایی دور
خــیره شوم به جــماعت و ناگـهان بپرسم از آنها:
برادران!
قبل از کشت تنباکـو
قبل از کشت توتون
پدرانمان چه میکردند با اندوه هایشــان...؟

رادیو اِسموک | ??

- We speak the language of smoke!
- ما با زبان دود سخن می گوییم!

@radio_smoke
?
@pasargadtabaciran
?
@pipeclubmusic
ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید?❤️
doodpodcast.ir

Instagram.com/radio.smoke

دوست دارم قهوه ی عصرم را
در تراس کوچک اتاقم بخورم
همانجا که آخرین بار  ایستادم
من دستم را برایت تکان دادم
تو با لبخند جوابم را دادی
تو رفتی تا برگردی
و من هنوز هم همانجا چشم براهم

"چهارشنبه" غمگین‌ترین روز من است
هضمِ تلخیِ "روزهای گذشته" نبودنت
رسیدنِ پنج‌شنبه و بی قراریِ
ندیدنت... وای از "جمعه‌ها" و دلتنگیِ
نداشتنت و عطر دود پیپم  که دیوار های اتاق به آن اعتیاد دارند ...

عصر همیشه خیالم
در حوالی همان کوچه پرسه میزند
همان کوچه که روزی
اهسته اهسته
قدم زنان پیش چشمان بهت زده ام
سیگارت را میکشیدی و
برای همیشه میرفتی
ومن...
منی که کنار پنجره
دیدم که چگونه در
پیچ آرزوهایم محو شدی....



#بداهه_سایه_حیدری



رادیو اِسموک | ??

- We speak the language of smoke!
- ما با زبان دود سخن می گوییم!

@radio_smoke
?
@pasargadtabaciran
?
@pipeclubmusic
ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید?❤️
doodpodcast.ir

Instagram.com/radio.smoke

راستش را بخواهی
تمام روز به هر دری میزنم
برای فرار از دلتنگی
ولی عصر که میشود
دوباره در انتهای کوچه ی تنهایی
میخورم به بنبست نبودنت
قهوه ی تلخم را سر میکشم
و مینویسمت واو به واوت را...
ارامش صدایت ،
برق نگاهت  ،
تنگنای آغوشت ،
اصلا عطر تلخ سیگارت را
که برایم دلنگیز تر از
رایحه ی عطرهای فرانسه است